SILENTIUM
Administrator
Dołączył: 21 Sie 2007
Posty: 87
Przeczytał: 0 tematów
|
 Wysłany: Wto 18:19, 21 Sie 2007 Temat postu: Lepiej jest bowiem pić wino z rozwagą, niż wodę z gniewem |
|
|
| Cytat: | Lepiej jest bowiem pić wino z rozwagą, niż wodę z gniewem
Fragment Prologu - Palladiusz opowiadania dla Lausosa (Historia Lausiaca)
10. Boski rozum bowiem, który kieruje naszymi poczynaniami, odrzuca to, co szkodliwe, a wybiera to, co pożyteczne. Prawo wszak nie dla sprawiedliwego jest przeznaczone (17). Lepiej jest bowiem pić wino z rozwagą, niż wodę z gniewem. Popatrz na świętych mężów, którzy z rozwagą pili wino, i na ludzi występnych, którzy bez rozwagi pili wodę, i nie potępiaj ani nie chwal materii, lecz oceniaj intencję ludzi, którzy dobrze albo źle z niej korzystają. Józef pił niegdyś wino w Egipcie i nie zaszkodził tym swemu sercu, lecz raczej umocnił swój umysł. 11. Wodę zaś pili Pitagoras, Diogenes i Platon (18), manichejczycy (19) i cała rzesza samozwańczych filozofów, a przecież przez brak umiaru popadli w fałszywe mniemania, tak że nie poznali Boga i oddawali hołd bożkom.
Towarzysze apostoła Piotra kosztowali wina, wskutek czego Żydzi obrzucali obelgami nawet ich Nauczyciela, Zbawiciela, który uczestniczył w ich posiłkach; mówili: "Dlaczego Twoi uczniowie nie poszczą tak, jak uczniowie Jana?" (20) Obrzucali też obelgami uczniów mówiąc: Wasz Nauczyciel je i pije z celnikami i grzesznikami (21). A nie chodziło im przecież o chleb i wodę, lecz oczywiście o mięso i wino. 12. Do tych zaś, którzy pochwalali picie wody i krytykowali picie wina, tak mówił Zbawiciel: "Przyszedł Jan drogą sprawiedliwości, nie jadł i nie pił" - oczywiście nie jadł mięsa i nie pił wina, bo bez innych pokarmów nie mógłby żyć - "a mówią: 'Ma złego ducha'. Przyszedł Syn Człowieczy, je i pije, a oni mówią" 'Oto żarłok i pijak, przyjaciel celników i grzeszników" (22), gdyż jadł i pił. Cóż więc my mamy czynić? Nie pójdziemy ani za tymi, którzy krytykują, ani za tymi, którzy chwalą. Pośćmy roztropnie razem z Janem, choćby mówili o nas, że mamy złego ducha, albo, jeśli ciało tego potrzebuje, razem z Jezusem pijmy wino, choćby nazywali nas żarłokami i pijakami.
13. W istocie rzeczy bowiem nieważne jest to, co się je, albo to, co się pije; ważna jest "wiara, która działa poprzez miłość" (23). Kto bowiem działa zgodnie z wiarą, ten z wiarą jedząc i pijąc nie podlega potępieniu. "Grzechem jest bowiem wszystko, co się czyni niezgodnie z wiarą" (24). Jeśli zaś grzesznicy, którzy jedzą albo czynią cokolwiek pod wpływem pożądliwości i z przewrotnym sumieniem, twierdzą, iż działają wedle wiary, to sprawę tę rozstrzygnął Zbawiciel, kiedy rzekł: Po ich owocach ich poznacie (25). Dzięki zaś wypowiedzi boskiego Apostoła wiadomo, że owocem tych, którzy postępują rozumnie, jest miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, opanowanie (26). 14. Paweł przecież stwierdził, że takie są właśnie owoce ducha. Tenże Paweł mówi również, iż człowiek, który pragnie mieć takie owoce, nie będzie nierozsądnie, nierozważnie i w niestosownej chwili jadł mięsa i pił wina, ani nie będzie obcował ze złymi ludźmi; oto jego słowa: Każdy, kto staje do zapasów, wszystkiego sobie odmawia (27): kiedy jego ciało cieszy się dobrym zdrowiem, powstrzymuje się od tego, co je obciąża, a kiedy jest słabe, chore, kiedy mu coś dolega i coś je boli wówczas korzysta z pokarmów i napojów jak z lekarstwa (28) przeciw słabości, a unika tego, co szkodzi duszy: gniewu, zawiści, czczej chwały, zwątpienia, oszczerstw, niemądrych podejrzeń, i składa dziękczynienie Panu.
-------------------------------------
(17) - 1 Tm 1,9
(18) - Diogenes Laertios 8,6,9 (Pitagoras), 6,31 (Diogenes), 3,39 (Platon).
(19) - Manicheizm (nazwa pochodzi od jego twórcy, Manesa lub Maniego 205 - 216): odrębna religia, zawierająca w sobie elementy chrześcijańskie i wschodnie (w tym indyjskie), wykazujący także pewne pokrewieństwo z gnostycyzmem. Głosił dualizm ucząc o dwu przeciwstawnych siłach: dobra i zła; dobro było utożsamiane z duchem, a zło z materią. Człowiek, jako istota uwikłana w materię, jest bytem tragicznym, który może się zbawić jedynie dzięki wewnętrznemu oświeceniu, osiągalnemu przez wtajemniczenie w manicheizm. Najważniejszym elementem na drodze do zbawienia jest odrzucenie wszelkich potrzeb cielesnych i wyzwolenie się w ten sposób z materii, jako podstawowego zła.
(20) - Por. Mk 2,18.
(21) - Mt 9,11.
(22) - Por. Mt 21,32; 11,18-19.
(23) - Por. Ga 5,6.
(24) - Por. Rz 14,23.
(25) - Mt 7,6.
(26) - Ga 5,22.
(27) - 1 Kor 9,25. |
Post został pochwalony 0 razy
|
|
